MIJN GEDICHT
Wat is een leven zonder leven ??????
Geen pijn oorlog en verdriet
Is dat de essentie van het leven?
We willen het wel horen maar doen het niet.
het dagelijkse leven, is dat leven??????
Ritme, eten werken en of een gezin
Daar zit leven met alle ingredienten daarin
Dit willen we horen maar heeft dat zin????
Het maatschappelijk leven, horen wij zo te leven????
Regels,wetten en structuur.
Is dat het leven het maakt het soms zuur
Is dit wat we willen het leven is zo duur
Het dagelijks leven ligt bij jouw zelf
Heuvels en dalen, pijn en verdriet
Vreugde en plezier, genieten van elke uur
Ritme eten, werken en structuur.
Het dagelijkse leven, durft dit te leven
ook is het soms zuur.
Het dagelijkse leven is een groot avondtuur
Het dagelijkse leven.
Geschreven door Paula Waterbeek @copyright
Maatschappij
De maatschappij, wat is er aan de hand in dit land.
Regels op regels, wetten overruelen elkaar
Burgers zijn nummers het voelt zo raar.
Ik heb het vertrouwen verloren
Nederland kan me niet meer bekoren
Machtsvertoon van andere rassen
Die keer op keer ons doen verrassen
Een regering die alleen voorzichzelf staat.
Ons als burger dom houd en verlaat
Alles hebben ze van me afgenomen
Mij bedrijf mijn leven en mijn dromen
Nee niemand is meer te vertrouwen
Enige wat ik kan is alles maar aanschouwen
Mijn hoofd schudden en zien wat gebeurt
In ons land zoveel pijn en verdriet mijn hart verscheurd
Over de gewone burger wordt niet gedacht
Nee Nederland is door onze regering verkracht
Vrijheid van meningsuiting mogen we wel vergeten
Een semi-democratisch land zo geheten
Een nederlander is gen Nederlander meer
Waar liggen mijn roots ik weet het niet meer
Meerlander zullen we in de toekomst gaan heten
Wij moeten maar van alle culturen eten
Maar de Nederlandse cultuur raakt in het verschiet
Ik kijk er naar met pijn in mijn hart en verdriet
Geschreven door Paula Waterbeek @copyright
UWV
Het UWV is een bureaucratisch orgaan
Maar je moet er mee om kunnen gaan
Je hebt je recht op een bestaan
Het lijkt dat het UWV dat geheel is ontgaan
Elke keer weer die harde strijd
Het zuigt je leeg wat je liever vermijd
Voor jouw moeten ze dan er zijn
Nee het verzekeringsgeld, en dan voelt niet fijn
Je continu verdedigen en verantwoorden
Opdat je ziek bent, men wil je gewoon niet horen
Stellen plannen op zoals zij het willen
De meningen tussen jouw en hen verschillen
Men vraagt niet, hoe zal ik jouw kunnen helpen
Men zorgt dat ze je met regels overstelpen
Het gaat niet om jouw en je gezonde leven
Het verzekerings geld waar ze je willen uit ontheven
Dat is het plan wat de politiek stelt
Ziek of niet je wordt verplicht aangesteld
Maar de kwaliteit van het leven
Wordt echt niet aan je gegeven
Nee onze maatschappij is puur verrot
Ons politiek zit verkeerd en maakt ons kapot
Heel Nederland gaat naar de kloten
O ik ben nu grof en geeft nu zeker aanstoten
Drugs verslaafden, vluchtelingen en criminelen
Krijgen alles voor elkaar met hun zo velen
Maar ik die nu eens zorg en hulp nodig heeft
Is niet relevant ook al vraag je het beleefd
Ik moet strijden om mijn uitkeringsgeld veilig te stellen
Dat is waar het om gaat dat kan ik me niet laten beletten
Je gezondheid is echt een tweede gegeven
Daar valt voor de maatsschapij niet mee te leven
Maar we hebben recht op een bestaansrecht
Waar ik alles voor heb gegeven en vecht
Mijn doel is een gezond en een liefdevol leven
Dat is niet wat het UWV mij kan geven
Maar ik zal er mee leren om moeten gaan
Met dit grote bureaucratische machtsorgaan
En het spel met mijn ziekzijn met ze spelen
Voor een aangenaam en een gezond leven
Geschreven door Paula Waterbeek@copyright
Gemeen
Glurend, zoekend
Achterbaks, vervloekend
Geniepig, manipulerend
Bedriegend, wantrouwend
Liegend, aanschouwend
Stiekum en gemeen
Een hart van steen
Al is de leugen nog zo snel
De waarheid acherhaald zich wel
Ik laat mij niet kleineren
Ooit zullen ze het nog eens leren
Geschreven door Paula Waterbeek@copyright
Profiteren
Dom en goedgelovig
Wantrouwend overbodig
Gebruik van je goedheid
Tot alles toe bereid
Niets in de gaten
Het zijn de fanaten
Profiterend, misbruikmakend
Gemeen en misselijkmakend
Vertrouwen is weg
Met jezelf in overleg
Belazerd en bedonderd
Het waarom, zo verwonderd
Conclussie trekkend
Mijn goedheid krenkend
Ik stop de bedotterij
Het vertrouwen is voorbij
Geschreven door Paula Waterbeek@copyright