Paula's Gedichten
gedachten

Levensloop

Een vrolijk bloem
Het geven van een zoen
Een streling door het haar
Is een liefdevol gebaar
Een arm om je heen
Fijn gevoel voor iedereen
Als het ontwaken van een roos
Zo liefdevol, warm en broos
Gras zo groen en fluweelzacht
Zoveel passie, gevend energie en kracht
Vogels in hun vlucht
Een gedicht of een klucht
Een leven in een rijm
Levensgeluk dat voelt fijn
Het opkomen van de dageraad
Pluk de dag hoe het leven gaat
Levensloop van de natuur
Geeft een lading energie zo puur
Een ding is een gegeven
De natuur een liefdevolle warmtebron,
wat de mensheid mag beleven

Geschreven door Paula Waterbeek@copyright

VERLANGEN, GEDACHTEN EEN DROOM

Naar jaren strijden en overleven, valt uiteindelijk toch het doek.
Ik verlies alles, mezelf, mijn kracht en mijn moed.
Na alles te hebben gegeven om te kunnen overleven is alles weg en vergeven.
Alleen mijn eigen gedachten en dromen,kunnen mij nooit worden ontnomen.
En dan komt er een dag, ik zie het aan met een lach, een klein sprankeltje licht en hoop, wat hopenlijk niet gauw uit dooft.
Een verlangen een gedachten een droom.
Mooie lieve woorden die mij worden gegeven en licht in de verte waar ik voor kan leven.
Mijzelf kennend, zijn juist deze gedachten waar ik zo naar smacht, mij doen laten beven, maar weer hard hard op de aarde wordt gesmakt.
Maar toch deze ene droom, van wartme , liefde en geborgenheid misschien een realiteit in wording toch een feit???
Ik mag van deze droom even genieten op deze bijzondere dag die gaat komen en waar ik alleen maar van kan dromen.
In een warm bad, met muziek in mijn oren laat ik deze droom passeren, mijn gedachten zijn een warm gevoel en laat mijn droom in mijn gedachten mijn lichaam masseren.
Mijn ogen dicht, kijkend naar dat kleine stukje sprankelend licht, ik durf en kan het niet hopen dus blijf ik maar lekker nog even dromen.
Verlangen een gedachten een droom, wat ik zo graag in de realiteit zal willen, warmte liefde en geborgenheid mijn hart vervult zich met geluk, deze gedachten doen mij even laten rillen.
Een droom, die voor mij niet waar kan zijn, het blijft een droom die mijn pijn en verdriet even doen vergeten.
Een klein sprankelend lichtje en hoop, een mooie droom die me wordt gegeven om er voor te gaan in dit leven.

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright


Mijn gevoel

Ik zit op mijn luie stoel.
En denk wat is nu mijn doel.
Een fijne dag, zonder pijn dat is wat ik bedoel.
Ik kijk om me heen, rust, genieten,ontspanning is wat ik voel.
Mijn gedachten zijn leeg,mijn lijf is zwaar van de oefeningen die ik kreeg.
Wat is nu mijn streven, mijn gedachten gaan nog heel even.
Gewoon een heerlijk pijnloos leven, vol liefde en geluk dat is mijn streven.
Ik verzamel moed en kracht om door te zetten met volle kracht.
Gemakkelijk zal het niet zijn, maar vandaag even geen pijn.
Poedelen in het bronwater, lekker genieten je hoort het geklater.
Het water 37 graden, heerlijk zout, je voelt even geen gewicht, ik laat lekker alles even varen.
Gewoon doen het mag, lief voor jezelf zijn, schaamteloos het voelt erg fijn.
Niemand pakt dit van me af, het klinkt misschien heel erg maf.
Voor jezelf leren opkomen, een leer proces in het leven, ik begin het nu te tonen.
Altijd voor anderen klaar hebben gestaan, en wat stalen ze weg, al mijn eer en faam.
Egoistisch, ikke ikke en de rest kan stikken.
Maar wanneer de tijd eindelijk voor mij was gekomen, wordt plots alles van je afgenomen.
Nu even niet, ik laat me niet meer gebruiken, ik laat mijn gedachten even verstuiven.
De tijd voor mij is nu eindelijk aangebroken.
Ja ik kan nu genieten van het leven, steeds meer waar ik nu aan hebt geroken.
Oefeningen, rust, relaxen, genieten, lavendelen en in het bronwater, ik hou dit vast ook voor later.
Mijn geluk en liefde voor mijn vriend,ik
weet het zeker dit hebben we verdiend.
Samen er voor gaan om door dit leven te gaan.
Genieten van alles wat aan ons wordt gegeven, ja dat is nu mijn leven en mijn streven.

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright


Acceptatie

Acceptatie,iets wat je los zal moeten laten.
Acceptatie,je voelt je eigen falen
Acceptatie,iets wat je eigenlijk niet wil
Acceptatie,het voelt zwaar als een bittere pil
Acceptatie,kan het makkelijk voor je maken
Acceptatie,kan een zucht van verlichting doen slaken.
Acceptatie,is iets wat je moet leren
Acceptatie,je hebt al heel wat moeten ontberen.
Acceptatie,heeft nodig zijn tijd
Acceptatie,is iets wat langzaam slijt.
Acceptatie,is je herboren laten voelen.
Acceptatie,lijd je weer naar andere doelen
Acceptatie,geeft je weer openheid
Acceptatie,is iets wat je bevrijd
Acceptatie,om zover te kunnen komen
Acceptatie,een heel project te hebben door lopen
Acceptatie,geeft weer zin aan het leven
Acceptatie, jezelf weer een stukje motivatie geven.
Acceptatie,afsluiten van, en weer een nieuw begin.
Acceptatie,geeft duidelijkheid en het leven weer zin

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright



Mijn dobbelsteen

                                                         Ik vond het spelen bij me oma altijd erg fijn.
En mocht altijd heel graag bij haar zijn.
Zij had een grote tinnen doos
Waar mij kleine vingers tussen de knopen vloog
Daar vond ik een mooie dobbelsteen,
Die altijd tussen de knopen verdween.
Mijn oma heeft de dobbelsteen aan mij gegeven
En reisde met me mee door het leven
Overal ging deze dobbelsteen mee
Zelfs ver weg en kilometers over zee
Mijn oma is in mijn kindstijd overleden
Ik denk nog steeds aan haar en ben haar nooit vergeten.
Maar hoe het ook zij deze dobbelsteen bleef altijd bij mij.
Nooit heeft zij een mooi plekje gekregen
Heb haar zelfs niet aan een ketting geregen.
Waar ik was de dobbelsteen kwam altijd te pas.
Zij had een mooie glazige blauwe kleur
En bracht altijd in mijn leven wat fleur
Een wonder mag het zeker wezen, dat de dobbelsteen alijd bij me is gebleven.
Ik groeide op en reisde door het land, en was ik mijn dobbeslteen vergeten.
Wonderlijk waar de dobbelsteen was daar en liet het nooit van zich afweten.
Ik had het gevoel dat die dobbelsteen mijn oma was.
Ze gaf me altijd een vertrouwd gevoel wanneer ik de rode stippen van de dobbelsteen las.
Mijn leven van kinds af aan ging helaas nooit over rozen.
Veel meegemaakt, veel verdriet het was uit ten bozen
Maar ik denk dat mijn oma haar geest, altijd in deze dobbelsteen is geweest.
44 jaar later werd mijn geluk opnieuw geboren.
En opdat moment ben ik mijn dobbelsteen verloren.
Ik voel me gelukkig en vertrouwd, en heb nog maar pril weer een heel fijn leven opgebouwd.
Nee ik heb de dobbelsteen, mijn oma niet meer nodig.
Deze mooi blauwe dobbelsteen is nu in mijn leven onnodig
Maar mijn oma zal ik zeker nooit vergeten.
Ze blijft bij mij, in mijn hart nu en tot in het heden

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright


Gedachtens

Liefde
Geluk
Een euforistisch gevoel

Traan
Verdriet
Een vervelend zelfgevoel

Lach
Knipoog
Een vorm waardering een heerlijk gevoel

Emotie
Vetrouwen
Een blijk van medegevoel

Boos
Onbehouden
Een vorm van geven van schuldgevoel

Rommel
Chaotisch
Een ware vorm van een knoeiboel

Realistisch
Relativeren
Een gegeven en werken naar een einddoel

Trots
Egocentrisch
Een eigenschap van eergevoel

Geschreven door Paula Waterbeek @ copyright


Gedichten

Moment van gedichten
Zijn er even geen plichten
Het rijmen van woorden
Klanken en ritme in mijn oren
Verwoorden van gedachtens en gevoel
Het delen van zelfgevoel
Je door ritmes laten leiden
De melodie laten verspreiden
Je geest dwarrelt rond
Je bent zelf even van de grond
Een ontspannend moment
Tijdloos, zwevend, sentiment
Uiten, verwoorden en rijmen
Boosheid ergennis verdwijnen
Fantasy, werkelijkheid wordt verspreid
Gedichten schrijven blijft altijd

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright


 Eenzaam


Eenzaam
Alleen
Alles komt op je af
Tussen vier muren
Geen buitenlucht
Weinig mensen om je heen
Wat houd jouw op de been

Kinderen en vrienden zijn ver weg
Spontaniteit
Onmogelijk
Eenzaamheid is onomstotelijk

Eenzaamheid weegt zwaar
Opnieuw beginnen
Vrienden vinden
Nieuw leven opbouwen
Vertrouwen zien te winnen

Alles heeft zijn tijd
Je wilt zo graag
Maar het gaat zo traag
Zo dichtbij
Tastbaar
Het voelt zo raar
Het is breikbaar

Verveling,
Beleving
Je wilt zo graag die streling

Moed en kracht
Deze energie geeft weer macht
Positiviteit met eenzaamheid
Een vreemde verdeelheid

Maar er komt een eind
Het onbewuste seint
Bewustwording
Je legt je erbij neer
Een leer proces
Nieuwe kering

Eenzaamheid gaat voorbij
Start een nieuw bladzij
Loslaten
Bedaren, laat het varen
Geef je over

Verover
Voel je bevrijd
Weg met deze eenzaamheid

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright


Het heden

Afscheid van het oude leven
Het nieuwe leven doen herleven
Niet achteruit kijkend
Maar naar het nieuwe reikend
Het verleden is geweest
Gaat het nieuwe leven aan onbevreesd
Sluit het oude af, misschien verward
En open het nieuwe met je hart
Sla je herrinnering op
Begin het nieuwe rechtop
Het verleden is geleden
Een nieuwe begin is het heden
Geluk, liefde, moed en kracht
Dat is wat ik in het heden verwacht.

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright


Euforie


Euforisties gevoel is een machtig fenomeen.
Een mengeling van diverse emoties een ervaring voor menigeen.
Ja zo'n belevennis die je met een ander kunt delen.
Emotie van hoog niveau die jouw doet laten zweven.
Euforie is een machtig gevoel van intens beleven.
Een fantastisch moment wat jouw in hogere sferen brengt.
Zo bijzonder, wat je ook alleen kunt ervaren.
Euforie een krachtige bron wat je eigenlijk niet kunt verklaren.
Maar een fijn moment wat je ook een ander kunt geven.
Een ongekend gevoel wat uit de diepte komt .
Voor jouw en mij en een ieder die dit zou willen en kunnen beleven.

Geschreven door Paula Waterbeek @copyright

Momenten

Een flits een kus
Een vliegende mus
Een knuffel een lach
Een glimlach gebracht
Een baby geboren
Een leven verloren
Een zonnetje dat schijnt
Een wolkje verdwijnt
Een gedachten een droom
Een siddering van schroom
Een verlangen naar
Een liefdevol gebaar
Een streven naar een doel
Een heel fijn gevoel
Een vreselijke bui
Een gapende mond zo lui
Een moment van bezinning
Een grote overwinning
Een gelukkig mensen leven
Een moment van beleven
Een moment op moment
Een herrinnering omtrent

Geschreven door Paula Wmailto:Waterbeek@copyright

Gedachten

Mijn gedachten zijn stil
Dit is mijn wil
Even helemaal leeg
Herrinnering een veeg
Ik wil niet gaan dwalen
Maar als de zon zo stralen
Het is een moeilijk moment
Het voelt, ja zo ongekend
De pijn komt telkens weer terug
Ik wil niet meer ik vlucht
Ik wil die pijn niet meer voelen
Een raakvlak waar sommige op doelen
Daarom sluit ik de deur
Zet mezelf uit de sleur
Weer terug in de realiteit
Het is geluk is dat me bevrijd
Ik leg de herrinnering bij me neer
Een plkej ver weg, mijn hart gaat tekeer
Ik wil gaan voor een gelukkig leven
Wat samen met mijn geliefde wilt beleven
Ik sluit mijn gedachten af
scheid het koren van het kaf
Mijn gedachten zijn leeg
Een herrinnering een veeg

Geschreven door Paula Waterbeek@copyright


Een zucht

Je zit, je kijkt voor je uit en dan die zucht heel erg diep
Een zucht of iemand van verre je riep
Is het een zucht van verlichting of van verlangen
Uit de diepte van je ziel je voelt je wat gespannen
Een zucht die je soms niet kunt verklaren
Zal deze zucht een geheim voor je bewaren
Een zucht van pijn of verdriet, van diverse gevoelens,
een zucht als een klaaglied.
Een zucht van blijdschap of geluk
Vorm van ontspanning het koesteren van levensgeluk
Een zucht is een stille wind een boodschap
voor degene die hem vindt

Geschreven door Paula Waterbeek@copyright

Zorgen

Zorgen elke morgen ontwaak ik met zorgen
Zorgen in mijn hoofd
Zorgen die mijn gedachte verdoofd
Zorgen die mij dagelijks hinderen
Zorgen op mijn lieve kinderen
Zorgen van het dagelijks leven
Zorgen die je elke dag weer moet beleven
Zorgen in mijn gelukkig leven
Zorgendie we met elkaar beleven
Zorgen waar ik niet over mag praten
Zorgen die je continu maar moet dragen
Zorgen die ik niet kan uiten
Zorgen opdat ze me willen uitbuiten
Zorgen om mijn eigen leven
Zorgen opwat mijn toekomst mag wezen
Zorgen elke morgen ontwaak ik met zorgen

Geschreven door Paula Waterbeek@coyright